Hier volgen dan week 4 en 5…….
Wat is nieuw in Floortjes leven??


Van alles kan ik jullie zeggen. Op het consultatiebureau is ze wederom ‘goedgekeurd’. Ze heeft zich daar voorbeeldig gedragen, niet de op de dokter gepiest (zoals Andor wel reeds heeft mogen ervaren). Wel bot hoe ze daar met babietjes omgaan. Het is duidelijk routine- werk. Ze werd als een stuk kaas in de weegschaal gepleurd en haar reflexen werden getest als ware ze een stuk vee. Maar Floor vond dit alles geen enkel probleem. Voor het eerst is ze gemeten en ze is 55 cm lang. Ze is ook enorm gegroeid en weegt nu ruim 8 pond. De spierpijn in mijn bovenarmen begint in hevige mate toe te nemen.

Nooit geweten dat met een baby rondsjouwen echte krachttraining zou zijn.
Ze heeft naar hartelust geflirt met de andere, veelal Turkse, baby’s op de commodes. Andor, die ijverig Floor aan het verschonen en aankleden was, werd met koeienogen aangestaard door de gehoofddoekte moeders. Zoiets hadden ze nog nooit eerder mogen aanschouwen. Vooral ook het feit dat hij er al zo handig mee omging was voor de moeders duidelijk verbijsterend. In een gezellig moeders onder elkaar praatje vertrouwde ze hem toe dat zij die pakjes maar lastig vonden en dat aankleden een heel gedoe.

Anyway, Floor is voor het eerst uit logeren geweest bij oma Blitz in Muiderberg. Wat een ervaring! Ze is in twee dagen zo’n beetje 10 keer uit wandelen genomen, om haar aan het dorp te showen natuurlijk. Renee liep als een pauw zo trots achter de kinderwagen, in de vurige hoop dat ze zo veel mogelijk bekenden tegen het lijf zou lopen. Dat is natuurlijk goed gelukt want het was 15 graden, zonnig en zaterdag dus het hele dorp was uit de winterslaap ontwaakt en wandelde rond. Arme Floor heeft dus eigenlijk meer stilgestaan in de kinderwagen.
Nog even over haar zuigdrang: die is duidelijk alleen nog maar toegenomen, in kwantiteit, maar ook in kwaliteit. Ze zuigt nu ook heel erg hard. Bij haar ergste aanvallen stoppen we soms maar onze pink in haar mond (om haar van epilepsie te behoeden). Die moet het dan echt ontgelden. Ze zuigt die tot een week, rimpelig en rood stompje. En denk maar niet dat je die pink vervolgens (als het echt pijn begint te doen) eventjes uit haar mondje kan losmaken.

Nee, als een Pitbull klemt ze haar lippen op slot dus we moeten keihard trekken, waar ze uiteraard heel boos om wordt. Ze is ook nog steeds erg koppig wat de speen betreft, die lanceert ze woest door de kamer (vanuit haar mond) of ze slaat het ding met haar handje weg. Ze moet niets van siliconen hebben. Haar eigen vingers weigert ze ook te koesteren. Dat is nou zonde want ze heeft er uitermate geschikte vingers voor, lang en buigzaam. Dus vooralsnog geen oplossing voor haar verslavende gedrag. Dit heeft wel tot gevolg dat al haar kragen zijn afgelebbert, evenals haar mouwen, de dekentjes en onze matras (als we haar op de buik leggen gaat ze namelijk ‘stofzuigen’).
Laatst was hier een zwangere kennis op bezoek die Floortje enthousiast in de armen sloot. Dit vond Floor geweldig en ze hapte gretig naar haar (niet geringe) borst, dwars door haar t-shirt heen. Hoe genant! Als vrouw ben je dus niet veilig voor haar attacks. Hou daar dus rekening mee als je haar komt opzoeken zodat je niet voor onaangename verassingen komt te staan. Ik raad zo’n 20cm afstand van de borst aan.

Over haar uiterlijk: ze begint echte bolle hamsterwangen te krijgen, heel lief. Ook haar benen en billen worden wat tastbaarder om het zo maar te zeggen. Niet meer zo’n scharminkeltje zoals in het begin dus, maar een lekkere sappige baby!
Verder zijn haar haartjes erg gegroeid waardoor er een mat in haar nekje is ontstaan. Bovenop is ze nog wat kalig dus dat geeft wel een grappig effect. Verder heeft ze haar ogen nu heel wat vaker open zodat je eindelijk kan zien hoe ze er écht uitziet. LIEF!!
Tot slot denk ik dat ze erg modebewust en ijdel is want ze wil gemiddeld vier outfits per dag aangemeten krijgen (afhankelijk van haar bui denk ik). Ze schijt bewust haar luiers zo vol (in één ronde) dat ze doorlekken. Ze ligt gemiddeld zo’n pak weg twee uur op het aankleedkussen. Pakje aan, pakje uit, nieuw pakje aan, nieuw pakje uit…etc
Gelukkig maakt ze van verkleden geen drama meer. Sinds ik de herriestoppers klaar heb liggen heeft ze geen kick meer gegeven.

Haar wiegje bevalt ook nog steeds prima. Ze slaapt er goed in.
We hebben ook een nieuwe aanwinst uit Brazilië waar Floor zeer mee is verguld: een family size hangmat. Heerlijk vindt ze dat wiegen. De ideale manier om haar te sussen en tevreden te stellen (zo kunnen onze pinken af en toe wat uitrusten).
Nu ja, dat was het weer zo’n beetje……nog even een praktische mededeling, namelijk geef haar geen knuffeldieren meer! Ze heeft inmiddels een hele dierentuin. Prachtig maar er zijn grenzen. Nu is het precies leuk. Alhoewel we nog geen giraffe hebben, dus daar kunnen we nog een plekje voor maken. Maar verder…

Tot de volgende keer maar weer.
Groetjes Natascha

(voor Natas op de site gezet door)

Lieve Floortje,

Dit bericht komt helemaal uit zonnig Portugal - het land waar een van je overgrootmoeders oorspronkelijk vandaan kwam. Dat is de moeder van Renee van wiens naam de jouwe is afgeleid.
Het is leuk dat ik je iets kan vertellen van 3000 km. afstand en dat jij dat onmiddellijk kunt lezen. Of lukt lezen nog niet zo goed?
Ik heb je pas driemaal in je leven gezien, maar mis je nu al. En ben jaloers op al die mensen die, zoals blijkt uit de berichten die je moeder voor je op je site gezet heeft, je in volle glorie hebben mogen bewonderen.
Maar binnenkort hoop ik ook weer de kans te krijgen. Tot die tijd, eet lekker en groei voorspoedig. En blijf je longen trainen, dat kan later nog goed van pas komen als je in een vol cafe een biertje wilt bestellen.

Kusje, en doe je ouders de groeten van me.
Mike.
Corvoeiro