WELKOM FLOORTJE

Floor op vakantie

Dankzij de inspanningen van Will en Jan is Schoorl nog altijd een familievakantieplaats. Al vanaf ruim voor de oorlog zijn de diverse generaties daar met zand, zee en zon vertrouwd gemaakt. Ook Floor vindt het er heerlijk!
En zoals jullie kunnen zien (klik voor foto's) is de Rotterdamse opa ook behoorlijk aan het doorfreaken op digitaal cameragebied (en op z'n kleindochter). De foto’s geven een zeer goede impressie van de hoeveelheid genot die Floortje put uit een weekendje Schoorl.
Ze is dit keer nog meer uit haar dak gegaan......Ze heeft een poppenkastvoorstelling gegeven voor de andere kampeerterreinkindjes Ze maakte voornamelijk die gekke underbite bewegingen met haar kaakje waardoor ze caviatandjes kreeg. De kinderen lagen helemaal in een deuk en deden haar meteen na. Kun je je indenken hoe vreselijk dat er uit zag! Tien kinderen met klapperende onderkaken.

Verder brak ze constant uit en maakte ze haar vaste rondje langs de huisjes. Iedereen ging dan zwaaien (voor de tigste keer op een dag) en ze kreeg alle aandacht. Ze heeft ook een paar oudere vriendinnetjes gemaakt. Het begint me steeds meer op te vallen dat kindjes vanaf een jaar of zeven Floor een enig speeltje vinden (een levensgrote pop) en heftig met haar rondsjouwen. Floortje kraait dan van genot.

Wat ook duidelijk begint te worden is dat Floor absoluut niet verlegen of angstig is. Ze stormt op iedereen af, met name als er eten of speelgoed in het spel is, en maakt meestal meteen vrienden (en soms een schaarse vijand zoals een jongetje van een jaar of vier die het niet kon waarderen dat Floor met haar blote kont in zijn vers gegraven poeletje ging zitten).

Vreetvarkentje
Er is één ding waar ik me echter steeds meer voor geneer en dat is het bedelgedrag van Floor. Als we bijvoorbeeld op het strand zijn gaat ze direct alle etensbronnen af en blijft net zo lang staan en (als een geslagen hond) kijken tot ze het eten krijgt. Gister heeft ze TIEN frieten van een familie weten los te peuteren. Elke keer als ze een friet kreeg keek ze zelfingenomen met een valse smile achterom en plantte haar tandjes er ferm in.

Laatst op Ruigoord heeft ze op deze manier ook al twee ijsjes tegelijk weten te bemachtigen. Een gele en een groene. Ze kon ze niet eens snel genoeg oplikken zodat de plakkerige drab over haar armpjes droop, en dat terwijl ze als een likkebaardende kat (die net een vette muis heeft gevangen) keek. Vooral voor dat laatste schaamde ik me. Dat triomfantelijke! En wee gebeente als we haar verwijderen van haar prooi. Dan breekt de hel los in de vorm van een gillende, krijsende, spartelende en vuurspuwende peuter. We moeten haar spoedig manieren gaan leren want dit gaat natuurlijk helemaal de verkeerde kant op.

Maar verder valt het erg mee...
Want ik wil niet een verkeerd beeld scheppen hoor. In het algemeen is Floor echt een heel zonnige en tedere peuter. En ze heeft duidelijk humor. De positieve eigenschappen overheersen nog altijd en die mindere kantjes horen overigens ook gewoon bij haar leeftijd (geen kwaad woord over mijn bloedje).
We hebben trouwens heel gezellig gegeten met Nico, Zena en Fem in de tuin van een restaurant in Schoorl. Ook daar heeft Floor weer een zwaai- en aandachttrekkerijparade gehouden hetgeen resulteerde in een warm afscheid van alle vertederde gasten.

Een warm afscheid kregen we ook van de mensen van het kampeerterrein. Ik werd er helemaal emo van. Het is toch bijzonder dat ik daar grote delen van mijn jeugd met veel plezier heb doorgebracht en dat Floor daar nu ook van mag genieten. Er zijn daar zelfs nog een aantal oudjes die mij nog kende als peuter. Die vinden het enig om Floor te zien rondrennen. Als ik daar komt voel ik een warme vriendelijke deken over me heen vallen en als ik weer weg ga moet ik altijd even slikken. Ik hoop dat Doek en Tini het nog een paar jaar uithouden zodat ook Floor er mooie herinneringen aan zal hebben.

Natascha
4 augustus 2003

En PS: ik heb om de opa's een plezier te doen vast een tweedehands baby-laptop gekocht voor Floor. Ze vindt het een fantastisch speeltje.