Met de nieuwste foto.
Vakantie 2007
maandag, augustus 27, 2007
maandag, juli 02, 2007
donderdag, januari 25, 2007
Twee engeltjes, prinsesjes misschien?
Persoonlijk kan ik getuigen dat engeltjes niet altijd klopt.
Vorige week waren jullie beiden mee naar TunFun.
Fun, feest inderdaad. Jullie klommen, klauterden, gleden en vielen overal op en af. Met nog zo ongeveer honderdduizend andere kinderen. Het was kerstvakantie en zeer slecht weer dus alle Amsterdammertjes en Omstrekers waren naar TunFun gekomen om binnen buiten te kunnen spelen.
Met arendsogen heb ik jullie gevolgd. Viel niet mee om jullie in het gewoel te herkennen, maar gelukkig had jij, Floor, een wild gestreepte trui aan en Judy een groen (kikker-)vest.
Die strepen en het vest heb ik aardig in de gaten kunnen houden,
Tot - JEZUS, WAAR IS JUDY (kind van ‘een ander’ nota bene). Het zweet brak me uit. Galopperend langs de vele klim- en klooikooien heb ik me het apelazarus gezocht.
Vijf minuten gillende paniek die een uur leken te duren.
Tot ik zag dat het meisje met dat rode T-shirt en die kekke paardenstaart naast jou op de glijbaan gewoon Judy was. Groen vestje uitgetrokken, het werd haar een beetje te warm!
Zoals ik jullie moeders gemeld heb ben ik die middag ongeveer drie jaar ouder geworden.
Maar toch een kus van
Je oude opa Maikie.
maandag, mei 29, 2006
Zijn jullie wel altijd engeltjes...?
(Een brief van jullie overwerkte moeder aan opa Maikie)
Lieve Mike,
Nee, hoor ik ben gewoon thuis, maar kon de telefoon niet opnemen omdat Taric finaal uit zijn plaat ging. Hij was uitgegleden in een plasje water op de badkamervloer en had zich tot aan zijn oksels ondergescheten. Nu zit ik met herriestoppers in achter de computer omdat hij al een half uur aan het krijsen is in zijn bedje. Hij is niet zo gediend van zijn bedje en valt liever onder mijn oksel voor de televisie in slaap. Maar ik denk dat hij nu toch de strijd aan het verliezen is. Ik hoor spenengesabbel en knorretjes.......
Het waren een hectische paar dagen. Twee kinderen in toom houden die van verveling en overtollige energie tegen de muren opklauteren is echt niet gemakkelijk. Als het mooi weer is kan ik ze gewoon ergens buiten loslaten en maken ze bovendien niet zo'n vreselijke troep!! Gister had Floor gelukkig wel een feestje bij Tijn, maar in de middag was ze echt niet te genieten. Een dag duurt lang als je om 6.00 uur opstaat! Dan is een feestje van twee uur echt zo om. Uit pure wanhoop ben ik met haar gaan winkelen, terwijl ik amper geld heb, maar liever nog minder geld dan totaal sufgemekkerd worden. Gelukkig is het toen toch nog een leuke middag geworden. Shopping en spending doet zelfs bij dameskleuters wonderen! Floor is een echt meisje wat dat betreft. Die is gewoon helemaal in haar nopjes als je meisjes dingen met haar doet: opmaken, verkleden, winkelen, etc etc.
In de winkel aangekomen ze trok meteen een hele coole spijkerbroek uit een rekje en zei": 'mammaaa dit is een hele mooie koelie broek en ook helemaal mijn maat hoor!! Eve passen toch niet??!!'. Ze hield hem heel geroutineerd voor haar beentjes op haar heupjes. Vervolgens heeft ze er ook een heel leuk roze T-shirtje met tropische vogels bij uitgezocht. Daarna stoof ze naar de pashokjes waar ze zich meteen in haar nieuwe kleren wurmde en trots tien keer voor de spiegel ronddraaide. Ondertussen kroop Taric door de winkel tussen de sportschoenen richting een mand met sportsokken. Floor klampte wat mensen aan om haar nieuwe outfit te showen (een vertederd 'acht gut wat schattig, wat een lief meiske!!' klonk door de winkel...(ze moesten eens weten!). Taric zat inmiddels in de sokkenmand de etiketten van de sokken af te eten.
Het was nog heel moeilijk om Floor de winkel weer uit te krijgen want 'mama kijk die hoedjes zijn zo mooi en kijk toch naar die schattige tasjes en mammmmmaaa kijk nou die trui is jou lievelingskleur en mammma kijk wat een hele mooie balletpakjes en mamam amammam mmmmaaammmmaaaa' . Taric ramde hard met een paar dure Nikes op de vloer waarvan hij de veters ook al helemaal had afgewerkt. De schoenen dropen van de kwijl.
Toen Floor Taric in hoedjes en truitjes en nieuwe sokjes wilde hullen (hij krijste het uit van vernedering en onmacht) heb ik ingegrepen en Floor het vooruitzicht van de ballenbak voorgeschoteld. Prompt liet ze Taric zitten met een scheef hoedje en stoof de winkel uit.
Maar helaas, de ballenbak bleek vol. Natuurlijk! Iedereen had vrij en wilde vakantiegeld uitgeven dus alle kinderen moesten gedumpt worden in de ballenbak. Floor was ontroostbaar dus heb ik voorgesteld om naar de Toys're Us te gaan waar ze een nog veel grotere speelgelegenheid hebben (ook bij de MAXIS!). Taric, die weer veilig in zijn wagen zat, zoog opgelucht en tevreden aan zijn speen.....
De Toys're Us bleek een doorslaand succes! Floor heeft er wel een uur gespeeld. En dan met name in de plastic speelgoedhuisjes. Ze had ook direct een vriendje gemaakt, Bart, waar ze de woning mee deelde. Samen voerde ze een heel geëmancipeerd huishouden. Bart deed de was en Floortje kookte het eten. Taric mocht ook meedoen. Hij heeft twaalf rondjes om het huisje gelopen en elke keer als hij voor het raampje verscheen kreeg hij een kopje thee.
Toen we thuiskwamen ben ik bij mijn overbuurvrouw Odette en haar dochtertje Judy, die bij Floor op de kleuterschool zit, langs gegaan. Ze hadden namelijk een nieuw lief klein Cypers poesje van een paar weken. Schattig! Alleen waren Floor en Taar vreselijk bang voor het poesje! Floor vluchtte direct naar boven, onder het motto van 'ik wil in Judy's kamertje spelen hoor'. En Taric dook huilend weg in mijn schoot. Na een poosje waren mijn mietjes van kinderen wel een beetje aan het wezentje gewend en kon ik rustig met Odette aan de rosé.
Tot dat Floor en Judy beneden kwamen: naakt met enorme zwarte stippen op hun lijfjes en een ietwat rode ondergrond. Ze bleken 'heersbeesjes' te zijn en deden piepend en kirrend een dansje om ons heen. Daarna verdwenen ze weer naar boven. Taric had inmiddels al zijn moed verzameld en kroop het katje achterna, de tafel onder. Helaas kwam hij met zijn grote luierkont vast te zitten tussen twee stoelen en huilde daarover luidkeels. Het katje kreeg er een dikke staart van en maakte sprongetjes met een hoge rug. Ik heb Taric nog nooit zó verbijsterd zien kijken naar iets. En hij veranderde in een soort plank. Na dit avontuur heeft hij wel een half uur op mijn schoot gezeten, handjes strak om mijn handen geklemd...nerveus aan zijn speen zuigend, grotere ogen dan ooit.....
Toen kwamen Floor en Judy weer beneden, maar nu totaal onherkenbaar. Ze hadden alle schmink plus de mascara, lippenstift en oogschaduw van Odette over heel hun lichaam, gezicht én haren uitgesmeerd. Het waren een soort monsters geworden die bovendien afgaven op de trapleuning en de muren. Een regelrechte verschrikking. Odette heeft ze meteen onder de douche gezet waar ze ook de nodige sporen hebben achtergelaten.
Anyway, die dag ben ik dus redelijk goed doorgekomen. Wel totaal uitgeput en doorgedraaid...maar het was uiteindelijk toch heel leuk.
Maar vanmorgen begon het hele patroon weer van voren af aan. Mekker de mekker, ik wil dit en dat en nog veel meer. Ze kropen en stuiterden weer tegen de muren op. Na wanhopig te hebben rondgebeld bleken Jobbie, Tijn, Roan, Judy, Annabel, Kim, Nora, Roos en Roosje allemaal niet thuis te zijn. Wat die families allemaal uitvoeren met dit weer is mij een raadsel. Floor en Taar waren nog net iets te verkouden om bij Famke of Chris te logeren. En aangezien het wederom geen strandweer was ben ik uit pure wanhoop maar gaan struinen door Muiden. Met een heel ongeduldige Floor aan mijn arm die werkelijk bij iedereen wilde aanbellen om te kijken of er misschien ook een kindje woonde die met haar wilde spelen.......
Uiteindelijk ben ik maar een ijsje met haar gaan kopen (ik heb de ijscoman nog nooit zo verveeld gezien en de ijsbakken waren nog helemaal vol en gladgestreken) en kwam ik op het lumineuze idee om bij Raja uit haar kleuterklas aan te bellen. Die woont wee huizen verderop van de ijscoman aan de Herengracht . Raja is een heel leuk meisje en tevens Floortjes beste vriendinnetje uit haar klas. En ik was helemaal vergeten om Raja te bellen die dag.
Raja bleek thuis! En Raja had heel veel zin in een ijsje en nog meer zin om Floor te zien. Vergezeld door haar Russische kindermeisje, met een neus-piercing en dreadlocks, zijn we enorm grote decadente ijsjes gaan eten. Het zusje van Raja, genaamd Galina, heeft dit alles moeten missen omdat ze haar middagdutje deed.
Toen het begon te regenen zijn we maar snel bij hen naar binnen gegaan. Taric begon meteen rond te kruipen en zich overal aan op te trekken. Ik voelde me daarbij niet zo rustig want alles waar hij zich aan kón optrekken was enorm duur of antiek, en ik heb nog geen WA-verzekering......
Ik weet niet precies wát die mensen doen voor de kost, maar feit is wel dat ze bakken met geld hebben. Dat grachtenpand alleen al is een vermogen waard. Het is zeker twee keer zo groot als jouw huis op de Prinsengracht was en heeft ook nog een tuinhuis dat groter is dan mijn huis.
Zij is Russisch, vandaar het Russische kindermeisje, en hij doet iets met kunst. Ze zijn overigens heel aardig dus ik denk dat ik ze binnenkort eens wat meer ga uithoren.
Uiteindelijk heb ik Floor daar maar achtergelaten want ze was onder geen voorwaarden weg te krijgen uit Raja's kamertje. De meiden hadden zich weer helemaal toegetakeld met glitters en schmink en lipgloss en viltstift en highlighters. Floor is aan het eind van de dag keurig weer afgeleverd door het Russische kindermeisje.
Je snapt dat ik dezer dagen niet zo heel veel tijd kan vinden om me te storten op mijn interesses (ja ik heb ook interesses) en potentiële werkplannen. En dan heb ik het alleen nog maar gehad over de afgelopen twee dagen. Dit frustreert me soms wel heel erg, maar ik weet tegelijkertijd ook dat het nu gewoon even niet anders kan en dat ik wel weer in rustiger vaarwater zal belanden. Mijn tijd komt nog wel. Maar toch is het wel zwaar hoor, nu.
Dus: kan jij dinsdag weer komen??? Dan stort ik me achter de computer! Wellicht kan je blijven eten zodat we daarna nog wat meer kunnen praten over 'Kakelbont' (ben de naam toch weer aan het heroverwegen). Zo niet dan is dat niet erg hoor! Er komen nog meer dagen......Is Mary's schouder weer een beetje meegaand? En haar moeder ook?
En dan nog iets anders m.b.t. planmatig en praktisch: zou je het leuk vinden als Floortje in haar Pinkstervakantie twee nachtjes bij opa Maikie en Meehie mag logeren??? Ik denk dat zij dat namelijk ook heel leuk zou vinden aangezien ze nu voornamelijk met mij zit opgescheept en af en toe echt toe is aan andere mensen, sferen en gewoontes. Daar fleurt ze van op (laatst bij Han en Renee is ze totaal opgeleefd).
Eind volgende week, dus vanaf de 2e tot en met de 11e juni heeft ze vakantie. Laat maar weten of jij en Mary daar wat in zien en zo ja, wanneer dan....... Ik hoor het allemaal wel. Ik hoop dat het ook goed gaat met jou.
Nou, Taric en Floor zijn nu echt vertrokken en ik moet nog zo'n vijf mensen terugbellen......
Dagggg liefs Tas
(Een brief van jullie overwerkte moeder aan opa Maikie)
Lieve Mike,
Nee, hoor ik ben gewoon thuis, maar kon de telefoon niet opnemen omdat Taric finaal uit zijn plaat ging. Hij was uitgegleden in een plasje water op de badkamervloer en had zich tot aan zijn oksels ondergescheten. Nu zit ik met herriestoppers in achter de computer omdat hij al een half uur aan het krijsen is in zijn bedje. Hij is niet zo gediend van zijn bedje en valt liever onder mijn oksel voor de televisie in slaap. Maar ik denk dat hij nu toch de strijd aan het verliezen is. Ik hoor spenengesabbel en knorretjes.......
Het waren een hectische paar dagen. Twee kinderen in toom houden die van verveling en overtollige energie tegen de muren opklauteren is echt niet gemakkelijk. Als het mooi weer is kan ik ze gewoon ergens buiten loslaten en maken ze bovendien niet zo'n vreselijke troep!! Gister had Floor gelukkig wel een feestje bij Tijn, maar in de middag was ze echt niet te genieten. Een dag duurt lang als je om 6.00 uur opstaat! Dan is een feestje van twee uur echt zo om. Uit pure wanhoop ben ik met haar gaan winkelen, terwijl ik amper geld heb, maar liever nog minder geld dan totaal sufgemekkerd worden. Gelukkig is het toen toch nog een leuke middag geworden. Shopping en spending doet zelfs bij dameskleuters wonderen! Floor is een echt meisje wat dat betreft. Die is gewoon helemaal in haar nopjes als je meisjes dingen met haar doet: opmaken, verkleden, winkelen, etc etc.
In de winkel aangekomen ze trok meteen een hele coole spijkerbroek uit een rekje en zei": 'mammaaa dit is een hele mooie koelie broek en ook helemaal mijn maat hoor!! Eve passen toch niet??!!'. Ze hield hem heel geroutineerd voor haar beentjes op haar heupjes. Vervolgens heeft ze er ook een heel leuk roze T-shirtje met tropische vogels bij uitgezocht. Daarna stoof ze naar de pashokjes waar ze zich meteen in haar nieuwe kleren wurmde en trots tien keer voor de spiegel ronddraaide. Ondertussen kroop Taric door de winkel tussen de sportschoenen richting een mand met sportsokken. Floor klampte wat mensen aan om haar nieuwe outfit te showen (een vertederd 'acht gut wat schattig, wat een lief meiske!!' klonk door de winkel...(ze moesten eens weten!). Taric zat inmiddels in de sokkenmand de etiketten van de sokken af te eten.
Het was nog heel moeilijk om Floor de winkel weer uit te krijgen want 'mama kijk die hoedjes zijn zo mooi en kijk toch naar die schattige tasjes en mammmmmaaa kijk nou die trui is jou lievelingskleur en mammma kijk wat een hele mooie balletpakjes en mamam amammam mmmmaaammmmaaaa' . Taric ramde hard met een paar dure Nikes op de vloer waarvan hij de veters ook al helemaal had afgewerkt. De schoenen dropen van de kwijl.
Toen Floor Taric in hoedjes en truitjes en nieuwe sokjes wilde hullen (hij krijste het uit van vernedering en onmacht) heb ik ingegrepen en Floor het vooruitzicht van de ballenbak voorgeschoteld. Prompt liet ze Taric zitten met een scheef hoedje en stoof de winkel uit.
Maar helaas, de ballenbak bleek vol. Natuurlijk! Iedereen had vrij en wilde vakantiegeld uitgeven dus alle kinderen moesten gedumpt worden in de ballenbak. Floor was ontroostbaar dus heb ik voorgesteld om naar de Toys're Us te gaan waar ze een nog veel grotere speelgelegenheid hebben (ook bij de MAXIS!). Taric, die weer veilig in zijn wagen zat, zoog opgelucht en tevreden aan zijn speen.....
De Toys're Us bleek een doorslaand succes! Floor heeft er wel een uur gespeeld. En dan met name in de plastic speelgoedhuisjes. Ze had ook direct een vriendje gemaakt, Bart, waar ze de woning mee deelde. Samen voerde ze een heel geëmancipeerd huishouden. Bart deed de was en Floortje kookte het eten. Taric mocht ook meedoen. Hij heeft twaalf rondjes om het huisje gelopen en elke keer als hij voor het raampje verscheen kreeg hij een kopje thee.
Toen we thuiskwamen ben ik bij mijn overbuurvrouw Odette en haar dochtertje Judy, die bij Floor op de kleuterschool zit, langs gegaan. Ze hadden namelijk een nieuw lief klein Cypers poesje van een paar weken. Schattig! Alleen waren Floor en Taar vreselijk bang voor het poesje! Floor vluchtte direct naar boven, onder het motto van 'ik wil in Judy's kamertje spelen hoor'. En Taric dook huilend weg in mijn schoot. Na een poosje waren mijn mietjes van kinderen wel een beetje aan het wezentje gewend en kon ik rustig met Odette aan de rosé.
Tot dat Floor en Judy beneden kwamen: naakt met enorme zwarte stippen op hun lijfjes en een ietwat rode ondergrond. Ze bleken 'heersbeesjes' te zijn en deden piepend en kirrend een dansje om ons heen. Daarna verdwenen ze weer naar boven. Taric had inmiddels al zijn moed verzameld en kroop het katje achterna, de tafel onder. Helaas kwam hij met zijn grote luierkont vast te zitten tussen twee stoelen en huilde daarover luidkeels. Het katje kreeg er een dikke staart van en maakte sprongetjes met een hoge rug. Ik heb Taric nog nooit zó verbijsterd zien kijken naar iets. En hij veranderde in een soort plank. Na dit avontuur heeft hij wel een half uur op mijn schoot gezeten, handjes strak om mijn handen geklemd...nerveus aan zijn speen zuigend, grotere ogen dan ooit.....
Toen kwamen Floor en Judy weer beneden, maar nu totaal onherkenbaar. Ze hadden alle schmink plus de mascara, lippenstift en oogschaduw van Odette over heel hun lichaam, gezicht én haren uitgesmeerd. Het waren een soort monsters geworden die bovendien afgaven op de trapleuning en de muren. Een regelrechte verschrikking. Odette heeft ze meteen onder de douche gezet waar ze ook de nodige sporen hebben achtergelaten.
Anyway, die dag ben ik dus redelijk goed doorgekomen. Wel totaal uitgeput en doorgedraaid...maar het was uiteindelijk toch heel leuk.
Maar vanmorgen begon het hele patroon weer van voren af aan. Mekker de mekker, ik wil dit en dat en nog veel meer. Ze kropen en stuiterden weer tegen de muren op. Na wanhopig te hebben rondgebeld bleken Jobbie, Tijn, Roan, Judy, Annabel, Kim, Nora, Roos en Roosje allemaal niet thuis te zijn. Wat die families allemaal uitvoeren met dit weer is mij een raadsel. Floor en Taar waren nog net iets te verkouden om bij Famke of Chris te logeren. En aangezien het wederom geen strandweer was ben ik uit pure wanhoop maar gaan struinen door Muiden. Met een heel ongeduldige Floor aan mijn arm die werkelijk bij iedereen wilde aanbellen om te kijken of er misschien ook een kindje woonde die met haar wilde spelen.......
Uiteindelijk ben ik maar een ijsje met haar gaan kopen (ik heb de ijscoman nog nooit zo verveeld gezien en de ijsbakken waren nog helemaal vol en gladgestreken) en kwam ik op het lumineuze idee om bij Raja uit haar kleuterklas aan te bellen. Die woont wee huizen verderop van de ijscoman aan de Herengracht . Raja is een heel leuk meisje en tevens Floortjes beste vriendinnetje uit haar klas. En ik was helemaal vergeten om Raja te bellen die dag.
Raja bleek thuis! En Raja had heel veel zin in een ijsje en nog meer zin om Floor te zien. Vergezeld door haar Russische kindermeisje, met een neus-piercing en dreadlocks, zijn we enorm grote decadente ijsjes gaan eten. Het zusje van Raja, genaamd Galina, heeft dit alles moeten missen omdat ze haar middagdutje deed.
Toen het begon te regenen zijn we maar snel bij hen naar binnen gegaan. Taric begon meteen rond te kruipen en zich overal aan op te trekken. Ik voelde me daarbij niet zo rustig want alles waar hij zich aan kón optrekken was enorm duur of antiek, en ik heb nog geen WA-verzekering......
Ik weet niet precies wát die mensen doen voor de kost, maar feit is wel dat ze bakken met geld hebben. Dat grachtenpand alleen al is een vermogen waard. Het is zeker twee keer zo groot als jouw huis op de Prinsengracht was en heeft ook nog een tuinhuis dat groter is dan mijn huis.
Zij is Russisch, vandaar het Russische kindermeisje, en hij doet iets met kunst. Ze zijn overigens heel aardig dus ik denk dat ik ze binnenkort eens wat meer ga uithoren.
Uiteindelijk heb ik Floor daar maar achtergelaten want ze was onder geen voorwaarden weg te krijgen uit Raja's kamertje. De meiden hadden zich weer helemaal toegetakeld met glitters en schmink en lipgloss en viltstift en highlighters. Floor is aan het eind van de dag keurig weer afgeleverd door het Russische kindermeisje.
Je snapt dat ik dezer dagen niet zo heel veel tijd kan vinden om me te storten op mijn interesses (ja ik heb ook interesses) en potentiële werkplannen. En dan heb ik het alleen nog maar gehad over de afgelopen twee dagen. Dit frustreert me soms wel heel erg, maar ik weet tegelijkertijd ook dat het nu gewoon even niet anders kan en dat ik wel weer in rustiger vaarwater zal belanden. Mijn tijd komt nog wel. Maar toch is het wel zwaar hoor, nu.
Dus: kan jij dinsdag weer komen??? Dan stort ik me achter de computer! Wellicht kan je blijven eten zodat we daarna nog wat meer kunnen praten over 'Kakelbont' (ben de naam toch weer aan het heroverwegen). Zo niet dan is dat niet erg hoor! Er komen nog meer dagen......Is Mary's schouder weer een beetje meegaand? En haar moeder ook?
En dan nog iets anders m.b.t. planmatig en praktisch: zou je het leuk vinden als Floortje in haar Pinkstervakantie twee nachtjes bij opa Maikie en Meehie mag logeren??? Ik denk dat zij dat namelijk ook heel leuk zou vinden aangezien ze nu voornamelijk met mij zit opgescheept en af en toe echt toe is aan andere mensen, sferen en gewoontes. Daar fleurt ze van op (laatst bij Han en Renee is ze totaal opgeleefd).
Eind volgende week, dus vanaf de 2e tot en met de 11e juni heeft ze vakantie. Laat maar weten of jij en Mary daar wat in zien en zo ja, wanneer dan....... Ik hoor het allemaal wel. Ik hoop dat het ook goed gaat met jou.
Nou, Taric en Floor zijn nu echt vertrokken en ik moet nog zo'n vijf mensen terugbellen......
Dagggg liefs Tas
donderdag, mei 11, 2006
.
.
Prima Floor - je broer kan nog best wat hulp gebruiken. Maar denk je er om dat Nordin ook werelburger is en rechten heeft. De Verenigde Naties zouden anders kunnen ingrijpen...!
Hier het verslag van je moeder.
.
.
Broer en zus nieuws::::::!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Taric is gister voor het eerst écht jaloers geweest. Ik wist gewoon niet wat ik meemaakte! Ik zat te knuffelen met Nordin en opeens begon Taric vreselijk te spartelen , gepaard met lange uithalige kreten. Hij keek bovendien heel smekend en strekte zijn armpjes uit naar mij. Het was overduidelijk, hij kon het niet verdragen dat ik intiem was met een andere baby.
Een uurtje daarna heb ik Floor voor het eerst écht zien opkomen voor haar broertje. ndjfjasasasasasasasasasasasasas bgvbuudf GMbvbsckbvkasfjjbghk,safjbvmzxcnvmkbzsfkdjbghk (Taric!!! niet doen!!! hij zit op schoot)
Nor en Taar waren aan het spelen op een kleedje en telkens als Nor iets bij Taar wegpakte dook Floor er als een leeuwin bovenop, rukte hetspeeltje uit Nor's handen, stopte het teder in Taar's knuisje en suste: 'hier lief Taartje mijn lieve broertje (kus kus aai aai). Het was belachelijk en tevens heel onrechtvaardig en kwetsend voor Nordin. Hij zat er als een zielig beteuterd hoopje baby bij. Uiteindelijk werd Floor zó fanatiek in haar voortrekkingsdrang dat we moesten ingrijpen want arme Nor was inmiddels heel verdrietig.
Leuk hoor die interactie tussen broer en zus! Ze beginnen een ware band te krijgen en dat vind ik heel speciaal. Hoe ergerlijk Floor soms ook is met hem, de leuke momenten wegen zwaarder!
Groetjes Tas
.
Prima Floor - je broer kan nog best wat hulp gebruiken. Maar denk je er om dat Nordin ook werelburger is en rechten heeft. De Verenigde Naties zouden anders kunnen ingrijpen...!
Hier het verslag van je moeder.
.
.
Broer en zus nieuws::::::!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Taric is gister voor het eerst écht jaloers geweest. Ik wist gewoon niet wat ik meemaakte! Ik zat te knuffelen met Nordin en opeens begon Taric vreselijk te spartelen , gepaard met lange uithalige kreten. Hij keek bovendien heel smekend en strekte zijn armpjes uit naar mij. Het was overduidelijk, hij kon het niet verdragen dat ik intiem was met een andere baby.
Een uurtje daarna heb ik Floor voor het eerst écht zien opkomen voor haar broertje. ndjfjasasasasasasasasasasasasas bgvbuudf GMbvbsckbvkasfjjbghk,safjbvmzxcnvmkbzsfkdjbghk (Taric!!! niet doen!!! hij zit op schoot)
Nor en Taar waren aan het spelen op een kleedje en telkens als Nor iets bij Taar wegpakte dook Floor er als een leeuwin bovenop, rukte hetspeeltje uit Nor's handen, stopte het teder in Taar's knuisje en suste: 'hier lief Taartje mijn lieve broertje (kus kus aai aai). Het was belachelijk en tevens heel onrechtvaardig en kwetsend voor Nordin. Hij zat er als een zielig beteuterd hoopje baby bij. Uiteindelijk werd Floor zó fanatiek in haar voortrekkingsdrang dat we moesten ingrijpen want arme Nor was inmiddels heel verdrietig.
Leuk hoor die interactie tussen broer en zus! Ze beginnen een ware band te krijgen en dat vind ik heel speciaal. Hoe ergerlijk Floor soms ook is met hem, de leuke momenten wegen zwaarder!
Groetjes Tas
vrijdag, maart 10, 2006
LIEVE MENSEN
IK HEB ZEER GROOT NIEUWS!
VANAF HEDEN IS ER EEN EXPOSITIE VAN MIJN VROEGERE ÉN MIJN HUIDIGE WERK.
VEEL VAN MIJN TEKENINGEN ZIJN GEÏNSPIREERD OP HET AVONTUURLIJKE LEVEN VAN PIPI LANGKOUS. MAAR MIJN RECENTE WERK BEVAT OOK AFBEELDINGEN VAN LEEUWEN EN TIJGERS, EN HIER EN DAAR WAT BLOEMEN, ZONNEN EN WOLKEN.
ER ZIJN TEVENS EEN AANTAL TOPSTUKKEN TE BEWONDEREN MET FELLE HIGHLIGHTSTIFTEN! DE ALLERBIJZONDERSTE TEKENING IS DEGENE IN HET MIDDEN VAN VIJF BLOEMEN OP EEN RIJ MET HARTEN EN WOLKEN ERBOVEN. DAAR BEN IK HEEL TROTS OP.
OOK ZIJN ER NOG DIVERSE TEKENINGEN TE BEZICHTIGEN IN MIJN BOEKEN EN SCHRIJFBLOKKEN!
GRAAG BEZICHTIGING OP AFSPRAAK!
KOEKJES EN LIMONADE ZIJN GRATIS. EN VOOR DE GROTE MENSEN IS ER OOK BIER, KOFFIE, WIJN, JENEVER ENZO....
DAG!
VEEL LIEFS VAN FLOOR!!!XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
donderdag, februari 16, 2006
Even een korte update van Taric's leventje (voor zijn site, en die van Floor?!).
Gister was ik met Floor krokodil aan het spelen (lees: in haar buik en dijbenen aan het happen) en telkens wanneer zij het uitschaterde van plezier begon Taric heel hard mee te schateren. Zat ik dus met twee schaterende kinderen. Ik wist niet dat Taric al zo pienter was dat hij al echt om dingen kan lachen die niet direct betrekking hebben op hemzelf.
Hij eet trouwens als een bezetene! Pap, fruit, bonen, aardappels,liga's....alles gaat erin. Hij is zeer gulzig en spert zijn mond wijd open als hij het lepeltje in het vizier krijgt. Net een jong vogeltje. Het is alleen wel lastig dat hij dan steeds het kommetje wil pakken en naar zich toe trekt en tevens naar de lepel slaat. Gister heeft hij 'BRRRRRRRRRRRRRRRRR' gezegd terwijl hij wortelprut in zijn mond had. Het resultaat was afschuwelijk. En daar moest hij uiteraard weer om schateren.
Verder zijn er weer twee tanden op komst. Hoektanden wel te verstaan. Hij is nu al redelijk gevaarlijk met zijn twee onderscheermesjes, maar straks zal het helemaal uitkijken worden. Hij zit zó erg in de orale fase dat niets binnen het bereik van 50 centimeter van zijn kaken veilig is. Hij doorboort en verslindt werkelijk alles. Tot op heden heeft hij het volgende verscheurd of gekraakt: een TV gids, twee tijdschriften, een pen, een tomatensteel, Floors tekening, de afstandsbediening, een mousepad, het menu van de Chinees en een stuk schapenvacht.
Daarnaast heeft hij twee kettingen van mijn nek gerukt. Kapot! Zijn handjes zijn net klittebandjes. Als hij iets tegen zijn handjes aan voelt klappen ze meteen dicht en krijg je het er amper meer uit. Het enige wat helpt is het lospellen van zijn vingertjes.
Hij heeft sinds een week een nieuwe slaapgewoonte ontwikkeld: op zijn buik liggen. Als ik hem in bed leg hoor ik meteen een druk geworstel en gekraak. Daarna mekkert hij wat. En als ik dan kom kijken zie ik standaard een opgeheven kont en een heel groot kaal achterhoofd. Een bijzonder lachwekkend tafereel. Als ik hem weer omdraai wordt hij heel boos en verzet zich hevig. Daar is hij absoluut niet van gediend, en hij draait zich dan ook meteen weer terug. 'Weer die kale knikker!!!!' roept Floor dan.
Floor heeft overigens drie namen voor hem: 'kale knikker', 'zuurbekje' en 'speenbekje'......Het klinkt erg beledigend, maar ze zegt het altijd vol tederheid en liefde. Hij begint inmiddels te wennen aan haar houdgrepen en zuigt dan niet meer zo nerveus op zijn speen. Ik begin zelfs te vermoeden dat hij zijn grote zus begint te waarderen.
Gister was ik met Floor krokodil aan het spelen (lees: in haar buik en dijbenen aan het happen) en telkens wanneer zij het uitschaterde van plezier begon Taric heel hard mee te schateren. Zat ik dus met twee schaterende kinderen. Ik wist niet dat Taric al zo pienter was dat hij al echt om dingen kan lachen die niet direct betrekking hebben op hemzelf.
Hij eet trouwens als een bezetene! Pap, fruit, bonen, aardappels,liga's....alles gaat erin. Hij is zeer gulzig en spert zijn mond wijd open als hij het lepeltje in het vizier krijgt. Net een jong vogeltje. Het is alleen wel lastig dat hij dan steeds het kommetje wil pakken en naar zich toe trekt en tevens naar de lepel slaat. Gister heeft hij 'BRRRRRRRRRRRRRRRRR' gezegd terwijl hij wortelprut in zijn mond had. Het resultaat was afschuwelijk. En daar moest hij uiteraard weer om schateren.
Verder zijn er weer twee tanden op komst. Hoektanden wel te verstaan. Hij is nu al redelijk gevaarlijk met zijn twee onderscheermesjes, maar straks zal het helemaal uitkijken worden. Hij zit zó erg in de orale fase dat niets binnen het bereik van 50 centimeter van zijn kaken veilig is. Hij doorboort en verslindt werkelijk alles. Tot op heden heeft hij het volgende verscheurd of gekraakt: een TV gids, twee tijdschriften, een pen, een tomatensteel, Floors tekening, de afstandsbediening, een mousepad, het menu van de Chinees en een stuk schapenvacht.
Daarnaast heeft hij twee kettingen van mijn nek gerukt. Kapot! Zijn handjes zijn net klittebandjes. Als hij iets tegen zijn handjes aan voelt klappen ze meteen dicht en krijg je het er amper meer uit. Het enige wat helpt is het lospellen van zijn vingertjes.
Hij heeft sinds een week een nieuwe slaapgewoonte ontwikkeld: op zijn buik liggen. Als ik hem in bed leg hoor ik meteen een druk geworstel en gekraak. Daarna mekkert hij wat. En als ik dan kom kijken zie ik standaard een opgeheven kont en een heel groot kaal achterhoofd. Een bijzonder lachwekkend tafereel. Als ik hem weer omdraai wordt hij heel boos en verzet zich hevig. Daar is hij absoluut niet van gediend, en hij draait zich dan ook meteen weer terug. 'Weer die kale knikker!!!!' roept Floor dan.
Floor heeft overigens drie namen voor hem: 'kale knikker', 'zuurbekje' en 'speenbekje'......Het klinkt erg beledigend, maar ze zegt het altijd vol tederheid en liefde. Hij begint inmiddels te wennen aan haar houdgrepen en zuigt dan niet meer zo nerveus op zijn speen. Ik begin zelfs te vermoeden dat hij zijn grote zus begint te waarderen.
zondag, februari 05, 2006
vrijdag, januari 27, 2006
maandag, december 26, 2005
vrijdag, december 09, 2005
Na de voorbereidingen in Amsterdam kan het feest in Muiderberg losbarsten.
Sinterklaas 2005
Iedereen aanwezig - het feest kan beginnen
Vol verwachting...
Mooie Klaas zeker
, glimmende moeder ook!
Sinterklaas 2005
Wat een feest!!!
Op schoot bij Sinterklaas. En ook de vleugeltjes gekregen waar je om gevraagd had. Gouwe Ouwe die Sint!
Sinterklaas 2005
Iedereen aanwezig - het feest kan beginnen
Vol verwachting...
Mooie Klaas zeker
, glimmende moeder ook!
Sinterklaas 2005
Wat een feest!!!
Op schoot bij Sinterklaas. En ook de vleugeltjes gekregen waar je om gevraagd had. Gouwe Ouwe die Sint!
maandag, augustus 08, 2005
maandag, augustus 01, 2005
FLOOR - je hebt een broertje!!!
Een paar minuten geleden belde oma Renee om te vertellen dat je niet meer alleen hoeft te spelen. Goed, misschien moet je nog even wachten tot hij groot genoeg is om op je fietsje te stelen, maar groter wordt hij vanzelf.
Je kunt trots zijn - je bent nu een meisje met een broer!
Kusje voor jou , je dappere moeder en trotse vader.
Mike en Mary
Een paar minuten geleden belde oma Renee om te vertellen dat je niet meer alleen hoeft te spelen. Goed, misschien moet je nog even wachten tot hij groot genoeg is om op je fietsje te stelen, maar groter wordt hij vanzelf.
Je kunt trots zijn - je bent nu een meisje met een broer!
Kusje voor jou , je dappere moeder en trotse vader.
Mike en Mary
maandag, juli 11, 2005
Lieve Floor
Weer kreeg ik foto's en teksten van je trotse moeder. Ik stuur ze maar weer aan je door, dit wordt langzamerhand een levensdocument.
Ik hoop je spoedig weer even te zien.
Kus,
Mike.
Ha die drukke Mike!!
Hierbij stuur ik even wat unieke kiekjes door van de Hemelaar-kant! Floor is namelijk op bezoek geweest bij Nana (de Bosnische omat van Andor) en daarna bij Hanneke, zijn tante. En aangezien ze hen bijna nooit ziet is het toch wel leuk dat Nico alles heeft vastgelegd! Met Nana heeft ze liggen gymnastieken op de vloer en met Hanneke (beeldhouweres) heeft ze een mooi kaboutermannetje geboetseerd.
De baby wordt erg aanwezig. Hij/zij is nogal bewegelijk dus mijn buik vertoont zo nu en dan de raarste bobbels. Verder slaap ik nu echt niet meer lekker: er is geen confortabele positie meer aan te nemen, ik word van elk geluidje wakker en ik moet 20 keer per nacht plassen. Het wordt dus hoogtijd dat de baby binnenkort komt, alhoewel ik ook niet springend naar dat moment uitzie!
Nou ja, het moment dáárna dan........als er een pruttelend kermend smakkend mormeltje in de wieg ligt, dat lijkt me wel weer heel vertederend en spannend (en zwaar!!!). We zien het allemaal wel. Vind jij het spannend om weer opa te worden??????? Komt er wéér een website, of mag de baby inhaken op die van Floor?????
Ga jij Floor extra verwennen met dierentuin - en ballebak-uitstapjes als de baby er is, zodat ze zich niet teveel genegeerd voelt??
Wat vreselijk toch weer van die aanslagen in Londen niet? Het houdt duidelijk niet op met het terrorisme. Dat had ik eigenlijk ook niet verwacht, maar toch schrik ik er elke keer van op. Ik denk dat Amsterdam er heus ook wel een keer aan moet geloven. Het is bijna niet te voorkomen. Ik ben blij dat ik me momenteel niet meer twee keer per week in de spits op het Centraal Station moet begeven. Dat is ook typisch zo'n plek, en tijdstip, waarop een aanslag zou kunnen plaatsvinden. Als je een kleine peuter hebt en ook nog eens zwanger bent voel je je op dergelijke plekken (en uren) niet 100% op je gemak.
Weer kreeg ik foto's en teksten van je trotse moeder. Ik stuur ze maar weer aan je door, dit wordt langzamerhand een levensdocument.
Ik hoop je spoedig weer even te zien.
Kus,
Mike.
Ha die drukke Mike!!
Hierbij stuur ik even wat unieke kiekjes door van de Hemelaar-kant! Floor is namelijk op bezoek geweest bij Nana (de Bosnische omat van Andor) en daarna bij Hanneke, zijn tante. En aangezien ze hen bijna nooit ziet is het toch wel leuk dat Nico alles heeft vastgelegd! Met Nana heeft ze liggen gymnastieken op de vloer en met Hanneke (beeldhouweres) heeft ze een mooi kaboutermannetje geboetseerd.
De baby wordt erg aanwezig. Hij/zij is nogal bewegelijk dus mijn buik vertoont zo nu en dan de raarste bobbels. Verder slaap ik nu echt niet meer lekker: er is geen confortabele positie meer aan te nemen, ik word van elk geluidje wakker en ik moet 20 keer per nacht plassen. Het wordt dus hoogtijd dat de baby binnenkort komt, alhoewel ik ook niet springend naar dat moment uitzie!
Nou ja, het moment dáárna dan........als er een pruttelend kermend smakkend mormeltje in de wieg ligt, dat lijkt me wel weer heel vertederend en spannend (en zwaar!!!). We zien het allemaal wel. Vind jij het spannend om weer opa te worden??????? Komt er wéér een website, of mag de baby inhaken op die van Floor?????
Ga jij Floor extra verwennen met dierentuin - en ballebak-uitstapjes als de baby er is, zodat ze zich niet teveel genegeerd voelt??
Wat vreselijk toch weer van die aanslagen in Londen niet? Het houdt duidelijk niet op met het terrorisme. Dat had ik eigenlijk ook niet verwacht, maar toch schrik ik er elke keer van op. Ik denk dat Amsterdam er heus ook wel een keer aan moet geloven. Het is bijna niet te voorkomen. Ik ben blij dat ik me momenteel niet meer twee keer per week in de spits op het Centraal Station moet begeven. Dat is ook typisch zo'n plek, en tijdstip, waarop een aanslag zou kunnen plaatsvinden. Als je een kleine peuter hebt en ook nog eens zwanger bent voel je je op dergelijke plekken (en uren) niet 100% op je gemak.
donderdag, mei 26, 2005
Lieve Floor,
Van je moeder kreeg ik weer een trotse e-mail met nieuws over jou. Ik hoop maar dat ze het goed vindt dat ik ze weer op je site zet.
Ik heb er in ieder geval hartelijk om gelachen
Kus,
Opa Mikie.
Van Natascha
Hier gaat alles redelijk goed. Floor heeft net als ik geregeld last van moodswings en freakaanvalletjes, maar is vaak genoeg ook erg lief, amusant, gezellig en komisch. Misschien worden haar peuterhormoontjes beïnvloed door mijn hormonen.
Ze komt met de meest intelligente en grappige opmerkingen en redeneringen de laatste tijd. Zo zei ze vanmiddag op de fiets: 'mamaatje, niet ze slingeren op die fiets hoor anders wordt de baby misselijk'. Daarna vroeg ze waarom ze geen paard in de tuin mocht, net als Pipi Langkous. Ik zei dat onze tuin veel te klein was voor een paard. Maar toen passeerde we prompt twee Shetland Pony's waarop Floor meteen riep: 'maar deze paardjes zijn heel klein mama, die passen wel in onze tuin hoor!!'. Het wicht had nog gelijk ook, de beestjes waren echt minuscuul. Ik probeerde haar nog af te wimpelen door te zeggen dat paarden in het gras willen staan omdat ze dat zo lekker vinden. Hierop zei ze meteen wijs: 'mama toch, dan plukken we toch elke dag even wat grasjes voor de paardjes hè??'. Ja, wat nu?? Dat wordt een paard.
Nu ik toch weer bezig ben
(en het blik 'Floor's uitspraken en perikelen' in mijn geheugen heb opengetrokken) volgen hier nog wat van haar kreten:
Nadat ik was bandjes voor haar had gekocht: 'mama, heb je ze wel getest??'
Gisteravond toen ze hoorde dat ze vandaag naar de dierentuin mocht met Han: 'ooh mama! dan moet ik vroeg slapen hoor want dan moet ik extra fit zijn' (wat een verantwoordelijkheidsbesef!).
Vorige week kreeg ze niet haar beloofde ijsje omdat ze zich heel erg had misdragen in de vorm van krijspartijen en mekkerattacks. Andor gaf haar wel rozijntjes onder het motto: 'dit zijn liefheidsnoepjes, eet er maar veel van, misschien doe je dan weer lief'. Ze at ze meteen op en zei:'zo nu ben ik weer heeeeeel lief. Mag ik nu wél een ijsje dan?'.
Twee weken geleden was de crèche dicht en miste ze haar speelvriendjes verschrikkelijk. Ze was zó desperaat om sociaal contact dat ze in de Ikea opeens allemaal wildvreemde kindjes ging aanklampen: 'hallo, ik ben Floor. Ik ben drie. Ik woon ik Muiden...etc..' (het was echt heel sneu om te zien want de meeste kindjes keken alleen maar verbaasd en liepen snel weg).
Floor zegt op de meest ongepaste plaatsen (zoals bij de bakker): 'oh mama, jij hebt zulleke lieve tietjes en lieve billetjes'.
Dit is alweer heel lang geleden (maart??). Kiran was op bezoek in Wormerveer en moest opeens zachtjes huilen. Andor vroeg waarom en hij zei dat Floor hem zat te knuffelen. Andor zei dat dat toch juist fijn was waarop hij snikkend antwoordde: 'ja maar ze mag me niet likken!!'.
Floor heeft met Valentijnsdag de hele etalage van de bakker leeggeroofd (alle plastic harten onder het dekje van haar kinderwagen verstopt en mee naar huis vervoerd).
In maart constateerde Floor dat papa maar platte billen heeft: 'papa jij hebt heel platte billen, ik heb mooie ronde billetjes'.
Laatst zei ze in de auto: 'mama, ik wil zo graag een piepmeltje!!'. Ik zei dat dat helaas niet ging. 'Maar mama ik wil niet altijd maar een meisje blijven!!' was het antwoord.
Deze maand heeft Omat voor het eerst haar kunstgebit er uitgehaald en aan Floor geshowd. Dat heeft een onuitwisbare indruk gemaakt op Floor. Vanaf nu zegt ze elke dag: 'Omat heeft neptanden!! Ze heeft te veel genoept!'. En ze verkondigt aan iedereen (ook wildvreemden) die ook maar iets zoets nuttigt dat ze dat toch zeker niet te veel moeten doen omdat ze dan net als Omat neptanden moeten. Zelfs tegen oma Zena zegt ze nu dat ze geen snoep mee mag nemen als ze komt omdat anders haar tanden eruit zullen vallen.
Als ik niet naar haar luister zegt ze: 'mama, ik zeg het nog één keer hoor!'.
Laatst concludeerde ze het volgende: 'mama jouw gordijnen zijn erg handig, papa's deuren niet'. De deuren in Wormerveer klemmen nogal dus ze krijgt ze vaak niet open. Ik heb boven geen deuren.
Een paar weken geleden vroeg ze tijdens het opstaan en wijzend naar haar bedje: 'mam, heb ik vannacht veel gewoeld??'.
In de supermarkt wil ze nogal eens luidkeels roepen: 'mama ik vind je zo lief' (alle mensen vertederd).
In april vroeg ze zich opeens ernstig af waar spoken dan wel niet wonen.....want 'Nainie was vannacht zo bang want hij had een droom met een spook er in!'
Ik kan Floor's jas niet aantrekken zonder eerst minstens drie frutsels uit haar hand te nemen. Ze heeft altijd een paar spulletjes bij zich, waar we ook heengaan. laatst vroeg ik of het niet praktischer was als we ze in een klein tasje zouden doen. Hierop zei ze verontwaardigd: 'nee mama, ik heb ze goed vastgeklemd hoor!' (wat een volwassen taalgebruik!).
Ze kan eindeloos kwetteren in de auto. Als ik me moet concentreren is dat soms echt een beetje te veel van het goede. Laatst vroeg ik haar of ze even stil kon zijn omdat we anders tegen een boom zouden rijden. Toen zei ze: 'mama, er zijn hier helemaal geen bomen, je kan wel tegen een paal rijden!'
.
Ze maakt van alles een wedstrijdje en roept steeds verheugd : 'ik ben gewonnen!!'.
Laatst liepen we door Muiden en Floor riep uit: 'lekkeh ik wil nu een spatij!'. Ik snapte er echt niks van totdat ik de kraam van de Vietnamees zag. Ze bedoelde een pastij!
Vorige week kermde ze luid: 'au au ik heb mijn achtervoet gestoten!'.
Vanmorgen tijdens het afdrogen vroeg ze opeens: 'heeft Nainie ook liesjes?'
Ze is erg met auto's bezig, heeft precies door als een auto oud is en zijn beste tijd heeft gehad. Dan zegt ze: 'die auto is oud, die moet naar de autosloperij'.
Toen we laatst de kapotte douche hebben verwijderd vroeg ze: 'moeten kapotte douches ook naar de garage?'.
Als mensen naar de tandarts moeten zegt ze meteen: 'ik ben ook naar de tandarts geweest, die heeft naar mijn oogjes gekeken' (ze is bij de oogarts geweest!).
En dit is eigenlijk maar een greep uit alle dingen die ze rondbazuint.
Feit is dat ze echt erg handig wordt met beredeneren en ik haar nauwelijks meer kan afschepen met een flauw excuus. Ze blijft de discussie aangaan.
Ze vraagt momenteel ook 1000 keer per dag 'ja maar waarom???'. Nadat ik het haarfijn heb uitgelegd zegt ze gewoon weer doodleuk: 'maar waarom??' en dat gaat maar door. Soms word ik er knettergek van. Maar het is ook erg leuk om te zien dat ze mijn uitleg altijd goed onthoudt en later weer verwerkt in haar andere vragen en uitspraken. Ze is vreselijk leergierig (hoort ook bij haar leeftijd).
Ik moet nu echt snel naar beneden mijn kleine ronkende bloem wakker maken. Ze ligt namelijk uitgeteld op de bank want ze heeft een zeer intensieve dag achter de rug: eerst met mij naar het strand, toen met Opa Han naar de dierentuin, waar ze kilometers heeft gelopen (is niet haar specialiteit). We hebben haar als een geknakt kwijlend hoopje peuter vanuit de auto de woonkamer ingezeuld (ja want ze weegt inmiddels wel 15 kilo!). Als ik haar nu niet wakker maak dan slaapt ze vanavond om 22 uur nog niet......
Van je moeder kreeg ik weer een trotse e-mail met nieuws over jou. Ik hoop maar dat ze het goed vindt dat ik ze weer op je site zet.
Ik heb er in ieder geval hartelijk om gelachen
Kus,
Opa Mikie.
Van Natascha
Hier gaat alles redelijk goed. Floor heeft net als ik geregeld last van moodswings en freakaanvalletjes, maar is vaak genoeg ook erg lief, amusant, gezellig en komisch. Misschien worden haar peuterhormoontjes beïnvloed door mijn hormonen.
Ze komt met de meest intelligente en grappige opmerkingen en redeneringen de laatste tijd. Zo zei ze vanmiddag op de fiets: 'mamaatje, niet ze slingeren op die fiets hoor anders wordt de baby misselijk'. Daarna vroeg ze waarom ze geen paard in de tuin mocht, net als Pipi Langkous. Ik zei dat onze tuin veel te klein was voor een paard. Maar toen passeerde we prompt twee Shetland Pony's waarop Floor meteen riep: 'maar deze paardjes zijn heel klein mama, die passen wel in onze tuin hoor!!'. Het wicht had nog gelijk ook, de beestjes waren echt minuscuul. Ik probeerde haar nog af te wimpelen door te zeggen dat paarden in het gras willen staan omdat ze dat zo lekker vinden. Hierop zei ze meteen wijs: 'mama toch, dan plukken we toch elke dag even wat grasjes voor de paardjes hè??'. Ja, wat nu?? Dat wordt een paard.
Nu ik toch weer bezig ben
(en het blik 'Floor's uitspraken en perikelen' in mijn geheugen heb opengetrokken) volgen hier nog wat van haar kreten:
Nadat ik was bandjes voor haar had gekocht: 'mama, heb je ze wel getest??'
Gisteravond toen ze hoorde dat ze vandaag naar de dierentuin mocht met Han: 'ooh mama! dan moet ik vroeg slapen hoor want dan moet ik extra fit zijn' (wat een verantwoordelijkheidsbesef!).
Vorige week kreeg ze niet haar beloofde ijsje omdat ze zich heel erg had misdragen in de vorm van krijspartijen en mekkerattacks. Andor gaf haar wel rozijntjes onder het motto: 'dit zijn liefheidsnoepjes, eet er maar veel van, misschien doe je dan weer lief'. Ze at ze meteen op en zei:'zo nu ben ik weer heeeeeel lief. Mag ik nu wél een ijsje dan?'.
Twee weken geleden was de crèche dicht en miste ze haar speelvriendjes verschrikkelijk. Ze was zó desperaat om sociaal contact dat ze in de Ikea opeens allemaal wildvreemde kindjes ging aanklampen: 'hallo, ik ben Floor. Ik ben drie. Ik woon ik Muiden...etc..' (het was echt heel sneu om te zien want de meeste kindjes keken alleen maar verbaasd en liepen snel weg).
Floor zegt op de meest ongepaste plaatsen (zoals bij de bakker): 'oh mama, jij hebt zulleke lieve tietjes en lieve billetjes'.
Dit is alweer heel lang geleden (maart??). Kiran was op bezoek in Wormerveer en moest opeens zachtjes huilen. Andor vroeg waarom en hij zei dat Floor hem zat te knuffelen. Andor zei dat dat toch juist fijn was waarop hij snikkend antwoordde: 'ja maar ze mag me niet likken!!'.
Floor heeft met Valentijnsdag de hele etalage van de bakker leeggeroofd (alle plastic harten onder het dekje van haar kinderwagen verstopt en mee naar huis vervoerd).
In maart constateerde Floor dat papa maar platte billen heeft: 'papa jij hebt heel platte billen, ik heb mooie ronde billetjes'.
Laatst zei ze in de auto: 'mama, ik wil zo graag een piepmeltje!!'. Ik zei dat dat helaas niet ging. 'Maar mama ik wil niet altijd maar een meisje blijven!!' was het antwoord.
Deze maand heeft Omat voor het eerst haar kunstgebit er uitgehaald en aan Floor geshowd. Dat heeft een onuitwisbare indruk gemaakt op Floor. Vanaf nu zegt ze elke dag: 'Omat heeft neptanden!! Ze heeft te veel genoept!'. En ze verkondigt aan iedereen (ook wildvreemden) die ook maar iets zoets nuttigt dat ze dat toch zeker niet te veel moeten doen omdat ze dan net als Omat neptanden moeten. Zelfs tegen oma Zena zegt ze nu dat ze geen snoep mee mag nemen als ze komt omdat anders haar tanden eruit zullen vallen.
Als ik niet naar haar luister zegt ze: 'mama, ik zeg het nog één keer hoor!'.
Laatst concludeerde ze het volgende: 'mama jouw gordijnen zijn erg handig, papa's deuren niet'. De deuren in Wormerveer klemmen nogal dus ze krijgt ze vaak niet open. Ik heb boven geen deuren.
Een paar weken geleden vroeg ze tijdens het opstaan en wijzend naar haar bedje: 'mam, heb ik vannacht veel gewoeld??'.
In de supermarkt wil ze nogal eens luidkeels roepen: 'mama ik vind je zo lief' (alle mensen vertederd).
In april vroeg ze zich opeens ernstig af waar spoken dan wel niet wonen.....want 'Nainie was vannacht zo bang want hij had een droom met een spook er in!'
Ik kan Floor's jas niet aantrekken zonder eerst minstens drie frutsels uit haar hand te nemen. Ze heeft altijd een paar spulletjes bij zich, waar we ook heengaan. laatst vroeg ik of het niet praktischer was als we ze in een klein tasje zouden doen. Hierop zei ze verontwaardigd: 'nee mama, ik heb ze goed vastgeklemd hoor!' (wat een volwassen taalgebruik!).
Ze kan eindeloos kwetteren in de auto. Als ik me moet concentreren is dat soms echt een beetje te veel van het goede. Laatst vroeg ik haar of ze even stil kon zijn omdat we anders tegen een boom zouden rijden. Toen zei ze: 'mama, er zijn hier helemaal geen bomen, je kan wel tegen een paal rijden!'
.
Ze maakt van alles een wedstrijdje en roept steeds verheugd : 'ik ben gewonnen!!'.
Laatst liepen we door Muiden en Floor riep uit: 'lekkeh ik wil nu een spatij!'. Ik snapte er echt niks van totdat ik de kraam van de Vietnamees zag. Ze bedoelde een pastij!
Vorige week kermde ze luid: 'au au ik heb mijn achtervoet gestoten!'.
Vanmorgen tijdens het afdrogen vroeg ze opeens: 'heeft Nainie ook liesjes?'
Ze is erg met auto's bezig, heeft precies door als een auto oud is en zijn beste tijd heeft gehad. Dan zegt ze: 'die auto is oud, die moet naar de autosloperij'.
Toen we laatst de kapotte douche hebben verwijderd vroeg ze: 'moeten kapotte douches ook naar de garage?'.
Als mensen naar de tandarts moeten zegt ze meteen: 'ik ben ook naar de tandarts geweest, die heeft naar mijn oogjes gekeken' (ze is bij de oogarts geweest!).
En dit is eigenlijk maar een greep uit alle dingen die ze rondbazuint.
Feit is dat ze echt erg handig wordt met beredeneren en ik haar nauwelijks meer kan afschepen met een flauw excuus. Ze blijft de discussie aangaan.
Ze vraagt momenteel ook 1000 keer per dag 'ja maar waarom???'. Nadat ik het haarfijn heb uitgelegd zegt ze gewoon weer doodleuk: 'maar waarom??' en dat gaat maar door. Soms word ik er knettergek van. Maar het is ook erg leuk om te zien dat ze mijn uitleg altijd goed onthoudt en later weer verwerkt in haar andere vragen en uitspraken. Ze is vreselijk leergierig (hoort ook bij haar leeftijd).
Ik moet nu echt snel naar beneden mijn kleine ronkende bloem wakker maken. Ze ligt namelijk uitgeteld op de bank want ze heeft een zeer intensieve dag achter de rug: eerst met mij naar het strand, toen met Opa Han naar de dierentuin, waar ze kilometers heeft gelopen (is niet haar specialiteit). We hebben haar als een geknakt kwijlend hoopje peuter vanuit de auto de woonkamer ingezeuld (ja want ze weegt inmiddels wel 15 kilo!). Als ik haar nu niet wakker maak dan slaapt ze vanavond om 22 uur nog niet......
maandag, mei 02, 2005
E-mail van Natascha:
Koninginnedag hebben we gister in de Jordaan gevierd, voor het huis van Kim (voormalig Wim, een vriendin van ons). Daar heeft Andor wat spulletjes verkocht. Later kwamen Gigi, Cindy, Sasha, Baruch en baby er ook nog bij zitten (ZIE FOTO!).
Al met al was het best te doen die dag. Druk doch gezellig. Floor was wel een beetje overrompeld door zoveel mensen, activiteiten en lawaai. Er kwam een slagwerk band langs, waarop Floor wegdook en klaagde dat de trommels zo hard waren. Ze werd wel een beetje koopziek en vraatzuchtig van al die kramen! Ze heeft uiteraard heel veel geten en gesnoept en een tas vol speelgoed bemachtigd. Overigens niet helemaal naar onze wens: de helft is rotzooi die ze toegestopt heeft gekregen toen mensen (om 18.00 uur) van hun zooi afwilde en de andere helft heeft ze gewoon GEPIKT!!!
Heel sneaky doet ze dat hoor! Wij hebben het meestal pas een half uur later door. Dan opeens tovert ze iets uit haar tas wat wij zeker niet voor haar hebben gekocht. En dan doet ze net of haar neus bloedt. Uiteraard hebben we haar streng toegesproken over haar kleptomanische gedrag. Ook heeft ze een hele dure doktersset van wel drie euro gekocht door snel twintig cent te geven en weg te dribbelen! Nou ja, ik reken het haar maar niet te streng aan aangezien ze nog maar een peuter is en duidelijk geen verstand heeft van valuta.
vrijdag, april 29, 2005
zondag, maart 13, 2005
Lieve Floortje,
Soms krijg ik per e-mail van die aardige berichten over jou, geschreven door je trotse moeder. Ik hoop maar dat ze het goed vindt dat ik ze op je website zet. Deze is van zondag 13 maart, een dag die zowel Natascha als ik deels achter de computer hebben doorgebracht.
Mike.
Hallo Vader! (en ook Mary)
Dus ook jij hebt je achter de computer geschaard op de zondagmiddag.......
Ik denk dat dat voor half Nederland geldt want Marktplaats is weer eens erg overbelast.
Ik vermoed inderdaad dat mijn beveiliging zeer streng is voor bijlages en dat hij daardoor die fotobijlage van Floor in de sneeuw heeft geweigerd, op mijn eigen account althans. Naar jou heb ik ze wel kunnen versturen via mijn webmail. Daarna heb ik je overigens niets meer gestuurd vanaf de webmail.
Ben je verder weer een beetje hersteld?
Met mij gaat het een stuk beter. Ik denk dat de baby een groeispurt heeft doorgemaakt en mijn arme baarmoeder even niet wist hoe 'ze' het had...En ik was natuurlijk weer veel te druk geweest, helpt ook niet echt.
Weer een intelligentietest
Dinsdagochtend om 10.30 uur moet Floor eventjes naar het consultatiebureau. Daar wordt ze gewogen, gemeten etc en ze moet een ogentest doen. Dat wil zeggen: ze gaan bekijken in hoeverre ze de dingen die ze ziet thuis kan brengen. Dus bij een plaatje van een poes moet ze ook 'poes' zeggen anders is er iets grondig mis met haar ontwikkeling. Ik heb al wat plaatjes uit het 'Groene Groeiboekje' met haar geoefend en ze weet alles prima te benoemen. Maar dat is geen nieuws natuurlijk. Floor is uitermate bij de tijd! Oja, maar waar ik via deze omweg naartoe wil is dat Floor vanaf een uurtje of 11.15 beschikbaar is voor de 'OPA-DAG'. Laten we nog even bellen over het transport.
Ik ben trouwens weer helemaal verliefd op haar
Ze is zo'n heerlijke meid! Vanmorgen heeft ze nadat ze wakker werd een uur zitten kirren en keuvelen in haar kamertje. Haar gebrabbel en geschuivel klinkt net als een kabbelend beekje, heel rustgevend en gemoedelijk. Ze speelt veel met Nainie en doet dan zijn stem met haar eigen stem na: een heel hoog benepen stemmetje. 'Nainie, wil je wat eten?', 'Ja hoor lekker, ik wil wel een beetje taart en sloep en dan wil ik slemmen', 'OK Nainie, dan gaan we nu even soepie roere en lekke slemme' etc etc. Het gaat maar door, haar dialogen met Nainie zijn eindeloos.
Daarna heeft ze gebadderd met AndorDan is het gewetter echt op een hoogtepunt. Ze vindt het héérlijk. Op een gegeven moment hoor ik haar zeggen: 'papa!!', Andor: 'jahaa', Floor: 'ik vinn jou so lief'. En dan weer: 'Nainie!!', Andor met benepen stem: 'jaaahaa' en zo gaat het gesprek tussen Nainie (Andor) en Floortje een kwartiertje door. Soms vergeet Andor na zo'n sessie zijn stem weer normaal te doen. Dan zegt Floor opeens: 'papa', waarop andor met een hoog stemmetje 'jaahaa' roept, en dan is Floor heel verontwaardigd: 'Nee Nainie jij bent geen papa!!'.
Ze wordt ook al echt een grote dame
Ze klimt tegenwoordig zélf op het toilet om een poep of plas te doen! Ze pakt zelf koekjes uit de kast en klimt op krukjes voor water, stopt video's in de recorder en zet de TV aan. Ze roept me als de telefoon gaat en legt een armpje om me heen als ik eens diep zucht. Als ik de deur uitloop zonder tas roept ze: 'mama, je bent je tas vergeten hoor!'. Ze houdt alles 100% in de smiezen. Laatst had ik de eettafel anders gezet, tot haar grote ontsteltenis ('wat heb je nou gedaan mama! Dat kan toch helemaal niet', dat moet weer terug zo'). Ze houdt niet van veranderingen in het interieur. Ze wil ook steeds bevestiging van mij als ze iets doet, zo'n 100 keer per dag. Dan roept ze: 'kijk eens mama'. Voorheen kon ik er nog wel mee wegkomen als ik niet echt helemaal keek. Maar dat heeft ze nu meteen door. 'Je kijkt helemaal niet mama!', verzucht ze in dat geval verontwaardigd.
En last but not least: ZE FIETST ZELFSTANDIG!
Vanmorgen zag ik het voor het eerst: Floortje licht gebogen, hangend over het stuurtje in uiterste concentratie. Haar grote platvoetjes staken zijwaards uit op de trappers. En daar ging ze.
Ik kreeg tranen in mijn ogen, zó veel hield ik van haar op dat moment en zo emotioneel was ik dat ze weer een stukje groter en wijzer is. Ze zag er zo kwetsbaar uit....Mijn grote én kleine meid.
Nog een paar van haar grappige opmerkingen van de laatste tijd:
'Ik wil EXEL tapasta hoor!' (Elmex dus)
'Mama, kom nou, anders laat ik je alleen hoor' (in het museum toen ik niet doorliep)
'Niet zo zeuren nou mama' (toen ik keihard met mijn autoband een stoeprand raakte en zodoende even mopperde)
'Ik heb je gehoord mama!' (toen ik voor de tweede keer zei: 'kijk Floor daar is het park van Omat'. Een uur daarvoor had ik haar uitgelegd dat als ze één keer iets vraagt ik haar 'heb gehoord', en dat ze het dan dus niet nog 20 keer mekkerend hoeft te herhalen. De slimme wijsneus lanceerde het weldra terug op mijn bord!)
'Ik vinn het niet blij dat opa Hann er niet is' (toen Han in Cuba zat)
'Moet oma Nee nu een kroontje op??' (Toen we naar Renee's verjaadag gingen)
'mama ik will de maan zo graag even pakke! Ik hou zo van de maan!' (toen ze de volle maan zag vanuit de auto)
'Waarom zijn jou tiete zo gegroeid mama?, mag ik ze even kriebele??' (wat een observatievermogen)
'Ohh, dat vindt de baby niet so leuk' (als ze iets luidruchting laat vallen)
'Wanneer komt de baby nou?, zal ik hem er even uithalen mama, doe je mond maar even open!'
En zo verblijdt ze mij de hele dag met haar grappige uitspraken.
Ze heeft ook een goed geheugen trouwens
Vanmorgen heeft ze een jaar oude zelfgemaakte ketting (van kapotgeknipte rietjes en een flessendop) uit een doos gevist. Ze wist meteen dat ze die ketting nog op de oude creche had gemaakt. Ook weet ze nog feilloos dingen te vertellen van vorige zomer. Van bijvoorbeeld het zomerhuisje en alle kindjes die daar toen waren (bij naam!!) en dat Chris toen ook is langsgekomen en opa Maikie en Meehie.
Nou, zo kan 'ie wel weer eventjes he? De complimenten richting Floor moeten drupsgewijs worden gedoseerd, anders haken de lezers af.... Over een maandje of wat zal ik jullie weer lastigvallen!
Natascha
Soms krijg ik per e-mail van die aardige berichten over jou, geschreven door je trotse moeder. Ik hoop maar dat ze het goed vindt dat ik ze op je website zet. Deze is van zondag 13 maart, een dag die zowel Natascha als ik deels achter de computer hebben doorgebracht.
Mike.
Hallo Vader! (en ook Mary)
Dus ook jij hebt je achter de computer geschaard op de zondagmiddag.......
Ik denk dat dat voor half Nederland geldt want Marktplaats is weer eens erg overbelast.
Ik vermoed inderdaad dat mijn beveiliging zeer streng is voor bijlages en dat hij daardoor die fotobijlage van Floor in de sneeuw heeft geweigerd, op mijn eigen account althans. Naar jou heb ik ze wel kunnen versturen via mijn webmail. Daarna heb ik je overigens niets meer gestuurd vanaf de webmail.
Ben je verder weer een beetje hersteld?
Met mij gaat het een stuk beter. Ik denk dat de baby een groeispurt heeft doorgemaakt en mijn arme baarmoeder even niet wist hoe 'ze' het had...En ik was natuurlijk weer veel te druk geweest, helpt ook niet echt.
Weer een intelligentietest
Dinsdagochtend om 10.30 uur moet Floor eventjes naar het consultatiebureau. Daar wordt ze gewogen, gemeten etc en ze moet een ogentest doen. Dat wil zeggen: ze gaan bekijken in hoeverre ze de dingen die ze ziet thuis kan brengen. Dus bij een plaatje van een poes moet ze ook 'poes' zeggen anders is er iets grondig mis met haar ontwikkeling. Ik heb al wat plaatjes uit het 'Groene Groeiboekje' met haar geoefend en ze weet alles prima te benoemen. Maar dat is geen nieuws natuurlijk. Floor is uitermate bij de tijd! Oja, maar waar ik via deze omweg naartoe wil is dat Floor vanaf een uurtje of 11.15 beschikbaar is voor de 'OPA-DAG'. Laten we nog even bellen over het transport.
Ik ben trouwens weer helemaal verliefd op haar
Ze is zo'n heerlijke meid! Vanmorgen heeft ze nadat ze wakker werd een uur zitten kirren en keuvelen in haar kamertje. Haar gebrabbel en geschuivel klinkt net als een kabbelend beekje, heel rustgevend en gemoedelijk. Ze speelt veel met Nainie en doet dan zijn stem met haar eigen stem na: een heel hoog benepen stemmetje. 'Nainie, wil je wat eten?', 'Ja hoor lekker, ik wil wel een beetje taart en sloep en dan wil ik slemmen', 'OK Nainie, dan gaan we nu even soepie roere en lekke slemme' etc etc. Het gaat maar door, haar dialogen met Nainie zijn eindeloos.
Daarna heeft ze gebadderd met AndorDan is het gewetter echt op een hoogtepunt. Ze vindt het héérlijk. Op een gegeven moment hoor ik haar zeggen: 'papa!!', Andor: 'jahaa', Floor: 'ik vinn jou so lief'. En dan weer: 'Nainie!!', Andor met benepen stem: 'jaaahaa' en zo gaat het gesprek tussen Nainie (Andor) en Floortje een kwartiertje door. Soms vergeet Andor na zo'n sessie zijn stem weer normaal te doen. Dan zegt Floor opeens: 'papa', waarop andor met een hoog stemmetje 'jaahaa' roept, en dan is Floor heel verontwaardigd: 'Nee Nainie jij bent geen papa!!'.
Ze wordt ook al echt een grote dame
Ze klimt tegenwoordig zélf op het toilet om een poep of plas te doen! Ze pakt zelf koekjes uit de kast en klimt op krukjes voor water, stopt video's in de recorder en zet de TV aan. Ze roept me als de telefoon gaat en legt een armpje om me heen als ik eens diep zucht. Als ik de deur uitloop zonder tas roept ze: 'mama, je bent je tas vergeten hoor!'. Ze houdt alles 100% in de smiezen. Laatst had ik de eettafel anders gezet, tot haar grote ontsteltenis ('wat heb je nou gedaan mama! Dat kan toch helemaal niet', dat moet weer terug zo'). Ze houdt niet van veranderingen in het interieur. Ze wil ook steeds bevestiging van mij als ze iets doet, zo'n 100 keer per dag. Dan roept ze: 'kijk eens mama'. Voorheen kon ik er nog wel mee wegkomen als ik niet echt helemaal keek. Maar dat heeft ze nu meteen door. 'Je kijkt helemaal niet mama!', verzucht ze in dat geval verontwaardigd.
En last but not least: ZE FIETST ZELFSTANDIG!
Vanmorgen zag ik het voor het eerst: Floortje licht gebogen, hangend over het stuurtje in uiterste concentratie. Haar grote platvoetjes staken zijwaards uit op de trappers. En daar ging ze.
Ik kreeg tranen in mijn ogen, zó veel hield ik van haar op dat moment en zo emotioneel was ik dat ze weer een stukje groter en wijzer is. Ze zag er zo kwetsbaar uit....Mijn grote én kleine meid.
Nog een paar van haar grappige opmerkingen van de laatste tijd:
'Ik wil EXEL tapasta hoor!' (Elmex dus)
'Mama, kom nou, anders laat ik je alleen hoor' (in het museum toen ik niet doorliep)
'Niet zo zeuren nou mama' (toen ik keihard met mijn autoband een stoeprand raakte en zodoende even mopperde)
'Ik heb je gehoord mama!' (toen ik voor de tweede keer zei: 'kijk Floor daar is het park van Omat'. Een uur daarvoor had ik haar uitgelegd dat als ze één keer iets vraagt ik haar 'heb gehoord', en dat ze het dan dus niet nog 20 keer mekkerend hoeft te herhalen. De slimme wijsneus lanceerde het weldra terug op mijn bord!)
'Ik vinn het niet blij dat opa Hann er niet is' (toen Han in Cuba zat)
'Moet oma Nee nu een kroontje op??' (Toen we naar Renee's verjaadag gingen)
'mama ik will de maan zo graag even pakke! Ik hou zo van de maan!' (toen ze de volle maan zag vanuit de auto)
'Waarom zijn jou tiete zo gegroeid mama?, mag ik ze even kriebele??' (wat een observatievermogen)
'Ohh, dat vindt de baby niet so leuk' (als ze iets luidruchting laat vallen)
'Wanneer komt de baby nou?, zal ik hem er even uithalen mama, doe je mond maar even open!'
En zo verblijdt ze mij de hele dag met haar grappige uitspraken.
Ze heeft ook een goed geheugen trouwens
Vanmorgen heeft ze een jaar oude zelfgemaakte ketting (van kapotgeknipte rietjes en een flessendop) uit een doos gevist. Ze wist meteen dat ze die ketting nog op de oude creche had gemaakt. Ook weet ze nog feilloos dingen te vertellen van vorige zomer. Van bijvoorbeeld het zomerhuisje en alle kindjes die daar toen waren (bij naam!!) en dat Chris toen ook is langsgekomen en opa Maikie en Meehie.
Nou, zo kan 'ie wel weer eventjes he? De complimenten richting Floor moeten drupsgewijs worden gedoseerd, anders haken de lezers af.... Over een maandje of wat zal ik jullie weer lastigvallen!
Natascha
vrijdag, maart 11, 2005
woensdag, maart 09, 2005
FLOORVERHALEN
Onze bloem was net zo onvoorstelbaar aan het mekkeren dat Andor haar mee naar buiten heeft gesleurd om uit te waaien (hopelijk waait ze niet weg). Even zorgde dat voor een nóg droter drama want uiteraard moest Nainie in zijn poppewagen mee. Maar je snapt dat dat niet zo'n goed idee was, gezien de miljoenen liters water die uit de hemel stortte. Maar goed, er was werkelijk niets met haar te beginnen, dus toen heeft Andor ten einde raad maar een vuilniszak over het ding getrokken en het op straat gezet.
Oh, nu komen ze net terug. Ik hoorde het gemekker al van verre aankomen, kennelijk meegevoerd door de wind. Volgens Andor was de wandeling een ware verschrikking! De wagen sloeg steeds om, gleed weg en de wieltjes liepen vast etc. Andor heeft er dus drie kwart van de tijd mee op zijn nek gelopen. Nu zit Floor enigszins gekalmeerd in bad te kwetteren. Zucht....... ze is af en toe wel een figuur hoor!
Floorteksten
Gisteren op weg naar de creche moest ik heel erg om haar lachen. Ik mopperde een beetje omdat ik mijn band heel hard de stoeprand raakte. Toen zei ze: 'toe nou mamaatje, niet zo zeuren he?!'
En vanmorgen hoorde ik, vanaf boven, een vreemd slobberend geluid. Ik vroeg wat ze aan het doen was, waarop ze heel serieus riep 'ik ben even de deur aan het aflikken hoor!'. Nou ja!
Verder treffen we Nainie steeds op de raarste plekken, in de raarste posities, onder de raarste 'dekentjes' aan (bv keukendoekjes), slechts zijn neusje en oren er boven uit stekend. Het ziet er niet uit, met name ook omdat Nainie er zelf niet meer uit ziet. Ik denk dat ik er een fotoreportage van ga maken.
Nu ik toch over haar bezig ben......ze heeft het de laatste weken ook steeds over 'toen ik nog een baby was......'. Volgens haar deed ze toen allerlei dingen die ze nu nog niet eens kan. En weet je dat ze inmiddels feilloos tot tien kan tellen?!
Ze heeft vorige week van mij een kindergereedschapssetje gekregen. Met zo'n riem waar alle hamertjes en schroevedraaiers in kunnen, wat overigens heel stoer bij haar staat!. Ze vindt de zaag en de bijl het leukst. Daarmee heeft ze loeihard op een plank staan hakken! 'Ja, leuk!', riep ze steeds 'lekke hard hamere!!'. Ze was alleen wel erg teleurgesteld dat er geen boor bij zat. Dat vond ze ‘zoo jammer ...’
Verder geen noemenswaardig nieuws. We gaan straks bij Bouk en Jaspar eten, met Floor. Dat wordt vast wel gezellig, mits ik een hele zwik speelgoed en videobanden meeneem voor Floor. Misschien kan ze nog wat paarden aaien en suikerklontjes voeren als ze dat durft.
Natas
IK BLIJF SCHOONMAKEN
Nou, ik heb net dus echt 2.5 uur zitten schoonmaken! Die twee monsters hebben mijn huis in deplorabele staat achtergelaten. Floor is natuurlijk de ergste. Ze weet haar frutsels, keukenatributen en speelgoed totaal door elkaar te halen en door het hele huis te verspreiden. Alleen al met het weer bij elkaar zoeken van het juiste speelgoed en het op de juiste plek terugleggen (dus de pannen bij haar fornuisje en niet onder haar donsdekje boven....) ben ik een uur beziggeweest. Haar kleurpotloden lagen in haar oven, haar plastick dieren had ze stuk voor stuk in een pannetje gestopt, al haar fruit, groente, worststukjes etc. lagen onder in haar speelgoedmand en tevens boven in de kledingkast, een aantal speeltjes vond ik terug in de wasmachine, Nainie's poppewagen was gevuld met mijn stenen, alle doosjes, tasjes emmertjes etc. zaten vol met kleine frutsels, overal lagen kleibollen met daarin een klein speeltje gepropt. En zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan.
Het probleem is dat ze nog niet echt iets uitkiest om mee te spelen en daar even mee zoet is (b.v met haar boerderij en dieren, of haar puzzel). Nee, ze fragmenteert het speelgoed, gaat de dieren overal in stoppen, legt haar puzelstukjes in de pannetjes, ipv gewoon die stomme puzel te maken!! GRRR. Maar het is vaak ook wel heel lachwekkend hoor, om al die troepjes op de gekste plekken aan te treffen. Bovendien rangschikt ze haar spulletjes vaak wel mooi. Ze legt ze dan keurig in een cirkel en maakt er echt een kunstwerkje van. Zo heeft ze gister bij Bouk en Jaspar een prachtige snackschaal voor Nainie gemaakt.
Nog wel effe wennen …
Het was heel gezellig bij B&J. Alleen is het voor Floor wel een beetje te laat geworden (23.00 uur!!). Ze had een chinese kool uit de uiskast gerukt en in haar jas gestopt om aan de paarden te voeren. Maar ze dufde het niet aan de paarden te geven, ze waren kennelijk veel te groot en bedreigend. Overigens vonden de beesten de kool zalig. Ze was erg uitgelaten en enthousiast tijdens het bezoek en heeft zich daar dan ook flink uitgeleefd ! Ik ben heel trots op haar. Ze heeft niet gemekkert, heel zoet gespeeld, luidkeels gezongen, rondgerend, goed gegeten en zelfs Jaspar spontaan op zijn wang gezoend. Floor houdt duidelijk van bezoekjes en vistie, ze is heel sociaal en bloeit er erg van op.
Bouk en Jaspar zijn nog niet zo gewend aan kinderen. Hun huis
veranderde in 10 minuten van een strak leeg designhuis in een totale chaos (Floor had een enorme zak speelgoed meegenomen). Ik zag dat ze daar echt een beetje gestressed van werden: Floor met klei richting bank, Floor hamerend op de nieuwe tafel, Floor slepend met een stoel over de mooie gladde vloer, je snapt het wel.
Andor kon het natuurlijk niet laten om ze daarmee een beetje te plagen. Hij zei dat dit nog niets was, dat Floor nu uitermate braaf en netjes was, dat zij waarschijnlijk echt wel even zouden moeten wennen als er een bedrijvige peuter bij hun de boel ontregelt, op de muren tekent, op de bank pist, de tafel bekrast, overal speelgoed neerkwakt etc. En niet te vergeten de extra spullen die erbij zullen moeten komen, zoals een box etc. Ach, ik denk dat ze inderdaad hun vuurdoop wel zullen krijgen, maar zij zullen ook hun draai wel vinden.
Natascha
Onze bloem was net zo onvoorstelbaar aan het mekkeren dat Andor haar mee naar buiten heeft gesleurd om uit te waaien (hopelijk waait ze niet weg). Even zorgde dat voor een nóg droter drama want uiteraard moest Nainie in zijn poppewagen mee. Maar je snapt dat dat niet zo'n goed idee was, gezien de miljoenen liters water die uit de hemel stortte. Maar goed, er was werkelijk niets met haar te beginnen, dus toen heeft Andor ten einde raad maar een vuilniszak over het ding getrokken en het op straat gezet.
Oh, nu komen ze net terug. Ik hoorde het gemekker al van verre aankomen, kennelijk meegevoerd door de wind. Volgens Andor was de wandeling een ware verschrikking! De wagen sloeg steeds om, gleed weg en de wieltjes liepen vast etc. Andor heeft er dus drie kwart van de tijd mee op zijn nek gelopen. Nu zit Floor enigszins gekalmeerd in bad te kwetteren. Zucht....... ze is af en toe wel een figuur hoor!
Floorteksten
Gisteren op weg naar de creche moest ik heel erg om haar lachen. Ik mopperde een beetje omdat ik mijn band heel hard de stoeprand raakte. Toen zei ze: 'toe nou mamaatje, niet zo zeuren he?!'
En vanmorgen hoorde ik, vanaf boven, een vreemd slobberend geluid. Ik vroeg wat ze aan het doen was, waarop ze heel serieus riep 'ik ben even de deur aan het aflikken hoor!'. Nou ja!
Verder treffen we Nainie steeds op de raarste plekken, in de raarste posities, onder de raarste 'dekentjes' aan (bv keukendoekjes), slechts zijn neusje en oren er boven uit stekend. Het ziet er niet uit, met name ook omdat Nainie er zelf niet meer uit ziet. Ik denk dat ik er een fotoreportage van ga maken.
Nu ik toch over haar bezig ben......ze heeft het de laatste weken ook steeds over 'toen ik nog een baby was......'. Volgens haar deed ze toen allerlei dingen die ze nu nog niet eens kan. En weet je dat ze inmiddels feilloos tot tien kan tellen?!
Ze heeft vorige week van mij een kindergereedschapssetje gekregen. Met zo'n riem waar alle hamertjes en schroevedraaiers in kunnen, wat overigens heel stoer bij haar staat!. Ze vindt de zaag en de bijl het leukst. Daarmee heeft ze loeihard op een plank staan hakken! 'Ja, leuk!', riep ze steeds 'lekke hard hamere!!'. Ze was alleen wel erg teleurgesteld dat er geen boor bij zat. Dat vond ze ‘zoo jammer ...’
Verder geen noemenswaardig nieuws. We gaan straks bij Bouk en Jaspar eten, met Floor. Dat wordt vast wel gezellig, mits ik een hele zwik speelgoed en videobanden meeneem voor Floor. Misschien kan ze nog wat paarden aaien en suikerklontjes voeren als ze dat durft.
Natas
IK BLIJF SCHOONMAKEN
Nou, ik heb net dus echt 2.5 uur zitten schoonmaken! Die twee monsters hebben mijn huis in deplorabele staat achtergelaten. Floor is natuurlijk de ergste. Ze weet haar frutsels, keukenatributen en speelgoed totaal door elkaar te halen en door het hele huis te verspreiden. Alleen al met het weer bij elkaar zoeken van het juiste speelgoed en het op de juiste plek terugleggen (dus de pannen bij haar fornuisje en niet onder haar donsdekje boven....) ben ik een uur beziggeweest. Haar kleurpotloden lagen in haar oven, haar plastick dieren had ze stuk voor stuk in een pannetje gestopt, al haar fruit, groente, worststukjes etc. lagen onder in haar speelgoedmand en tevens boven in de kledingkast, een aantal speeltjes vond ik terug in de wasmachine, Nainie's poppewagen was gevuld met mijn stenen, alle doosjes, tasjes emmertjes etc. zaten vol met kleine frutsels, overal lagen kleibollen met daarin een klein speeltje gepropt. En zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan.
Het probleem is dat ze nog niet echt iets uitkiest om mee te spelen en daar even mee zoet is (b.v met haar boerderij en dieren, of haar puzzel). Nee, ze fragmenteert het speelgoed, gaat de dieren overal in stoppen, legt haar puzelstukjes in de pannetjes, ipv gewoon die stomme puzel te maken!! GRRR. Maar het is vaak ook wel heel lachwekkend hoor, om al die troepjes op de gekste plekken aan te treffen. Bovendien rangschikt ze haar spulletjes vaak wel mooi. Ze legt ze dan keurig in een cirkel en maakt er echt een kunstwerkje van. Zo heeft ze gister bij Bouk en Jaspar een prachtige snackschaal voor Nainie gemaakt.
Nog wel effe wennen …
Het was heel gezellig bij B&J. Alleen is het voor Floor wel een beetje te laat geworden (23.00 uur!!). Ze had een chinese kool uit de uiskast gerukt en in haar jas gestopt om aan de paarden te voeren. Maar ze dufde het niet aan de paarden te geven, ze waren kennelijk veel te groot en bedreigend. Overigens vonden de beesten de kool zalig. Ze was erg uitgelaten en enthousiast tijdens het bezoek en heeft zich daar dan ook flink uitgeleefd ! Ik ben heel trots op haar. Ze heeft niet gemekkert, heel zoet gespeeld, luidkeels gezongen, rondgerend, goed gegeten en zelfs Jaspar spontaan op zijn wang gezoend. Floor houdt duidelijk van bezoekjes en vistie, ze is heel sociaal en bloeit er erg van op.
Bouk en Jaspar zijn nog niet zo gewend aan kinderen. Hun huis
veranderde in 10 minuten van een strak leeg designhuis in een totale chaos (Floor had een enorme zak speelgoed meegenomen). Ik zag dat ze daar echt een beetje gestressed van werden: Floor met klei richting bank, Floor hamerend op de nieuwe tafel, Floor slepend met een stoel over de mooie gladde vloer, je snapt het wel.
Andor kon het natuurlijk niet laten om ze daarmee een beetje te plagen. Hij zei dat dit nog niets was, dat Floor nu uitermate braaf en netjes was, dat zij waarschijnlijk echt wel even zouden moeten wennen als er een bedrijvige peuter bij hun de boel ontregelt, op de muren tekent, op de bank pist, de tafel bekrast, overal speelgoed neerkwakt etc. En niet te vergeten de extra spullen die erbij zullen moeten komen, zoals een box etc. Ach, ik denk dat ze inderdaad hun vuurdoop wel zullen krijgen, maar zij zullen ook hun draai wel vinden.
Natascha
Abonneren op:
Posts (Atom)